Scenariusz DEN z przytupem!

20,00 

“Nauczycielskie Oscary” w Twojej szkole. Ten scenariusz to duże przedsięwzięcie, ale gwarantuję, że będzie o nim głośno.

Co zawiera:

  • kompleksowy, obszerny, ok. 20-stronicowy tekst: nierymowane kwestie konferansjerów oraz rymowane 10-wersowe wiersze dla WSZYSTKICH: poszczególnych nauczycieli, pracowników szkoły, emerytów i dyrekcji (łącznie 17),
  • dyplom dla nauczycieli, powitania dla nowych pracowników oraz nowych uczniów.
Treść:

Konferansjerzy niczym Tomasz Kammel i Grażyna Torbicka zrozumiale i bez nudy wymieniają się ciekawostkami o pracy Komisji Edukacji Narodowej. Publiczność jest wciągana w tę opowieść i chce jej więcej, a tu nagle na scenę wchodzi uczeń recytujący wiersz dla nauczyciela historii, zapraszając do siebie po nagrodę.

Nauczyciel historii, zaskoczony, ale szczęśliwy, wkracza na scenę, odbiera wyróżnienie i może powiedzieć coś od siebie, jak na prawdziwej gali. Oklaski, kwiaty, zdjęcia. I znowu: ciekawostki konferansjerów, sympatyczny wierszyk i wręczenie nagrody, tym razem poloniście, a potem już wszystkim: nauczycielkom edukacji wczesnoszkolnej, geografowi, plastyczce…


W ten sposób wyróżniony będzie każdy nauczyciel i pracownik szkoły (nawet emerytowany), a publiczność uraczona zostanie rewolucją edukacyjną sprzed lat. Tylko nie zapomnij o czerwonym dywanie 🙂

Eduteksty dekoracje 2

Chcesz sprawdzić, jak wygląda tekst od środka?

Konferansjerzy wchodzą na scenę przy dźwiękach muzyki – np. głównego wątku z filmu Star Wars.

Przywitanie:
Konferansjer 1: Dzień dobry Państwu. Jest (14 października), godzina (9.30). Szkoła Podstawowa (w Medalowicach).
Konferansjer 2: Szanowna dyrekcjo, Panie burmistrzu*,* drodzy nauczyciele i pracownicy szkoły, szanowni nauczyciele na zasłużonej emeryturze,  koleżanki i koledzy!
Konferansjer 1: Czeka nas niesamowita uroczystość…
Konferansjer 2: …na której moc ciekawostek będzie mieszać się ze łzami szczęścia i wzruszenia naszych nauczycieli.
Konferansjer 1: Łzy szczęścia i wzruszenia?
Konferansjer 2: Niektórzy jawnie, a niektórzy będą się mocno ukrywać. Już my Was znamy 🙂
Konferansjer 1: Ja nazywam się (Jan Konferansjer) i jestem z klasy (Va).
Konferansjer 2: A ja nazywam się (Anna Wodzirejka) i uczęszczam do klasy (Vb). **
Konferansjer 1: Razem poprowadzimy uroczystość z okazji Dnia Edukacji Narodowej, zwaną kiedyś Dniem Nauczyciela.
Konferansjer 2: Przytaczając historię polskiej oświaty, będziemy zapraszać na scenę kolegów i koleżanki, którzy wręczą naszym drogim nauczycielom specjalne wyróżnienia.
Konferansjer 1: Będą to niezwykłe, wyjątkowe i jedyne w swoim rodzaju tytuły, których nie ma w żadnej innej szkole ani w Polsce, ani na świecie.
Konferansjer 2: Już nogami przebieramy!
Konferansjer 1 i 2: A więc start! Zaczynamy!
Muzyka.

CZĘŚĆ 1.
Konferansjer 1: Rewolucja w oświacie nie nastąpiła z czwartku na piątek. Było to długoletnie, staranne i wielopoziomowe działanie, które nadało kształt nowoczesnej polskiej edukacji.
Konferansjer 2: Komisja pracowała przez 21 lat, nadając historii oświaty w Polsce nowy kierunek.
Konferansjer 1: To jak to się zaczęło? Rok 1773, 14 października. Król Stanisław August Poniatowski powołuje organ o nazwie: Komisja nad Edukacją Młodzi Szlacheckiej Dozór Mająca.
Konferansjer 2: Nazwa długa, a jej skrót to: Komisja Edukacji Narodowej.
Konferansjer 1: Był to pionierski w Polsce i Europie pierwowzór ministerstwa oświaty,
Konferansjer 2: a w jego skład początkowo wchodziło tylko 8 osób. Z obowiązków tworzenia nowego organu jedni wywiązywali się lepiej, a inni gorzej,
Konferansjer 1: …jednak nie nam to oceniać. Zrobiła to już sama historia…
Konferansjer 2: Zapraszamy na scenę (Michała Wręczacza z klasy Vc), który opowie nam więcej o tej nauce oraz jej wiernych pasjonatach.

Uczeń 1: – HISTORIA
Nie każdy chce słuchać pradziadów mądrości,
nie każdy chce znać świata zawiłości.
Historia, jak wiemy, to przeszłości badanie,
uczenie się na błędach i ich analizowanie.
To jest Twój wybór, koleżanko, kolego,
jak wiele skorzystasz z doświadczenia czyjegoś.
Jesteśmy młodzi, cały świat przed nami,
lecz czy historię świata poznamy?
Próbuje nas przekonać Pan/Pani od historii,
że można się jej uczyć w ogromnej euforii.

Tytuł “Wyjątkowego historyka” wędruje do Pana (Henryka Legendarnego)!
Konferansjer 1: Zapraszamy na scenę!
Wręczenie dyplomów/statuetek/medali oraz kwiatów, zdjęcia, ewentualna (i krótka) wypowiedź nauczyciela, zejście uczniów zapowiadających i nauczycieli ze sceny.