Scenariusz zimowy na święta lub Dzień Babci i Dziadka

Co zawiera scenariusz:

• rymowaną opowieść ruchową – nauczyciel ją odczytuje, a dzieci podążają za zimową historyjką,
• 25 dwuwierszy,
• nagranie audio profesjonalnej prezenterki radiowej – odpowiedź “Śnieżynki”, której dzieci się nie spodziewają,
• propozycje piosenek oraz podpowiedzi techniczne,
• akompaniament pod recytację gratis.

Treść:

Po co są święta? Po: miłość, przyjaźń, czynienie dobra, docenianie wyjątkowości każdego człowieka, pomoc, odkrywanie wewnętrznego blasku. Taki przykład daje maleńki płatek śniegu. Gdy spada pierwszy raz na ziemię, cieszy absolutnie każdego. Dzieci przez cały scenariusz wzywają “Śnieżynkę”, aż życzenie stanie się faktem. I to jest właśnie magia świąt! Zaskocz publiczność i swoich uczniów: może to Ty odważysz się przebrać za “Śnieżynkę”?

Ten tekst nie ma wątków religijnych. Podaję za to dwie wersje niektórych wersów, aby mógł posłużyć także przy ponownym występie na Dzień Babci i Dziadka. Pod względem formy i poziomu trudności recytacji, sugeruję ten tekst dla 3-4-latków, a merytorycznie jest odpowiedni także dla starszych przedszkolaków – z tym, że będzie to dla nich raczej “miniscenariusz”.

Zobacz, jak to wygląda w środku:

Fragment opowieści ruchowej:

Wooow! (dzieci robią zdziwione miny, mogą rozłożyć ręce lub położyć dłonie na policzkach albo też powiedzieć z nauczycielem: „wooow!”. Jeśli mają konfetti, to jest dobry moment, aby wyrzuciły je jak najwyżej). 

Ile śniegu napadało (dzieci udają opady śniegu)!
Ilu gości przyjechało (wyciągają ręce przed siebie)!
Ile miłości wśród nas zamieszkało (tworzą z rączek serduszko lub krzyżują dłonie na klatce piersiowej)!

Dzień dobry wszystkim, serdecznie witamy (machają), wszystkim naszym gościom w pas się kłaniamy (gest ukłonu łącznie z ruchem rączki).
Zapraszamy do naszej śnieżynkowej krainy (udają padający śnieg),
gdzie wszyscy mamy uśmiechnięte miny (palcami wskazującymi pokazują swoje uśmiechy).

Gdzie radość w podskokach się ukazuje (podskakują), gdzie nikt nikomu humoru nie psuje („grożą” paluszkiem). Gdzie przyjaźń trwa wielka przez caaały (pokazują rączkami wielkie koło) rok, gdzie pięknie się uczymy za krokiem krok (palcem wskazującym dotykają główki lub kroczą w miejscu).

Przykłady dwuwierszy – recytacji dla dzieci:

Leć, Śnieżynko, do nas z nieba,
bo dobroci nam potrzeba.

Przyleć prosto w moje ręce,
bo miłości chcemy więcej.

Ja Śnieżynkę dobrze znam,
o jej mocy powiem Wam.

To Śnieżynka wyjątkowa…
Ludzi może zaczarować.

Kiedy w moje dłonie spadnie,
widzę, jak się błyszczy ładnie.

Leć, Śnieżynko, z pomysłami
i pięknymi przyjaźniami.

A choć jesteś tak maleńka,
z twoim blaskiem kocham święta!